مزایا و معایب دستگاه قند خون

سیستم‌های پایش مداوم گلوکز (CGM) انقلابی در نظارت خود بر قند خون و همراه با آن بر زندگی بیماران دیابتی ایجاد کرده است. با دکتر Laurent Meyer، بخش غدد و دیابت، بیمارستان دانشگاه استراسبورگ، بر روی تأثیر این دستگاه ها بر بیماران تمرکز کنید، اما همچنین مزایا و معایب این ابزارهای نظارتی نسل جدید را کشف کنید.

آیا استفاده از سیستم های نظارت مداوم قند خون (CGM) را به بیماران خود توصیه می کنید؟ اگر چنین است، به ویژه برای کدام پروفایل ها؟
دکتر لورن مایر: CGM برای بیمارانی که سطح HbA1c بالایی دارند و علیرغم یک رژیم بهینه انسولین در حفظ تعادل مشکل دارند بسیار مفید است. نتایج مطالعات عمده (DIAMOND، GOLD، REPLACE) بر این واقعیت که MCG کنترل قند خون را در تمام پروفایل های بیماران تحت درمان با انسولین بهبود می بخشد، نسبتاً سازگار است. برخی از نشانه ها رسمی تر از سایرین هستند، اما مشخصات استانداردی وجود ندارد. به عنوان مثال، جمعیت کودکان، که اغلب دارای بی ثباتی گلیسمی زیادی هستند، و رژیم غذایی برای آنها می تواند ساختاری نداشته باشد، که اغلب با فعالیت بدنی متغیر همراه است، می توانند از MCG به شکلی دیدنی بهره مند شوند.

به نظر شما اندازه گیری مداوم قند خون در بیماران T1D چه مزایایی دارد؟

دکتر لورن مایر: در زمینه دیابت نوع 1، نظارت بر قند خون باید به صورت سیستماتیک و چندین بار در روز، یک رویکرد محدود کننده اما ضروری باشد. همچنین، بخش زیادی از بیماران ترس خاصی از هیپوگلیسمی دارند؟ به همین دلیل است که برخی از دستگاه‌های CGM دارای هشدار «تمایل به هیپوگلیسمی» هستند که تشخیص زودتر هیپوگلیسمی را ممکن می‌سازد، بنابراین به بیمار اجازه می‌دهد تا سریع‌تر مداخله کند و از علائم و عواقب جلوگیری کند. به طور کلی، استفاده از یک دستگاه CGM باعث افزایش راحتی و کیفیت زندگی می شود، مانند اینکه دیگر مجبور نباشید نوک انگشت خود را خاردار کنید. همچنین این امکان را فراهم می کند که با ساده کردن وسایل حمل و نقل محدودیت ها را محدود کنید و بیمار بتواند راحت تر خود را کنترل کند (در محل کار، خیابان، ماشین، ورزش و غیره).

این ابزاری است که به لطف آن بیمار نه تنها می تواند در مورد هیپوگلیسمی شدید اطمینان حاصل کند، بلکه با استفاده از فلش های روند واکنش نشان می دهد. این یک کمک واقعی برای کنترل قند خون به ویژه در کودکان است و حتی بیشتر از آنجا که دیگر تجهیزات کالیبراسیون وجود ندارد و آلارم وجود دارد. این یک ابزار اصلی در تخصیص بیماری و در توانمندسازی بیماران مستقل از گفتمان پزشکی است. با بهبود HbA1c به روشی پایدار، CGM این امکان را در دراز مدت برای جلوگیری از تعداد معینی از عوارض دژنراتیو فراهم می‌کند و قابلیت اطمینان این دستگاه‌ها در طول زمان بیشتر بهبود می‌یابد.

و به نظر شما معایب دستگاه قند خون چیست؟

دکتر لوران مایر: به نظر من تعداد کمی از آنها وجود دارد. برخی از بیماران می ترسند که حسگر را در دید ساده داشته باشند، اما این دیگر یک تابو نیست و کوچک سازی باعث می شود کمتر و کمتر دیده شود. از سوی دیگر، استفاده از دستگاه های نظارت مستمر قند همچنان به مهارت خاصی نیاز دارد. آموزش خاص باید به بیمار اجازه دهد تا دانش مختلفی را برای استفاده مؤثر از این ابزارها کسب کند.

در واقع، بیمار نه تنها باید بر کاربرد حسگر مسلط شود، بلکه باید یاد بگیرد که اطلاعات ارائه شده توسط سیستم های مختلف را برای بهینه سازی درمان خود تفسیر و استفاده کند. با این حال، با توجه به توصیه های آموزشی در مورد CGM، حتی اگر توصیه هایی وجود داشته باشد، بیشتر بر عهده بیمار است که مراقبت خود را با توجه به احساسات و قضاوت خود شخصی سازی کند. همه بیماران توانایی های مقابله ای متفاوتی دارند. بیمارانی هستند که سریعتر از دیگران می توانند درک کنند و با تغییر دوز راحت تر هستند. اما، افرادی هم هستند که در برابر فناوری مقاوم هستند، اینها افرادی هستند که تسلیم می شوند، اما ما خیلی سریع می دانیم …